(ഈയിടെ അന്തരിച്ച വിദ്രോഹി എന്ന കവി യുടെ
" ഏക് ഔരത് കി ജലി ഹുയി ലാശ് "
എന്ന കവിതയുടെ ഒരു ഏകദേശ
വിവർത്തനം.) courtesy:
http://sunflowercollective.blogspot.com/2016/07/poem-ramshankar-vidrohi-translated-by.html?m=1
________________________________________
സംസ്കാരങ്ങളുടെ ചവിട്ടുപടികളോരോന്നിലും
ഒരു പെണ്ണിന്റെ ജഡം കാണാം..
ചിതറിക്കിടക്കുന്ന
അസ്ഥികളും.
തനിയെ കത്തിയതല്ല ,
കത്തിച്ചത്.
അസ്ഥികളാവട്ടെ
ഉടഞ്ഞു വീണതല്ല ,
ആരോ തകർത്തെറിഞ്ഞത്.
ഈ തീയും തനിയെ പടർന്നതല്ല
ആളിപ്പടരാനായിത്തന്നെ
ആരോ കൊളുത്തിയതാണ്.
ഈ യുദ്ധവും താനേ തുടങ്ങിയതല്ല
ആരോ എന്തിനോ വേണ്ടി
തുടങ്ങിവച്ചതാണ്.
ഈ കവിതയുമതേ
ആരോ എഴുതി വച്ചതാണ്.
കവിതയെഴുതുമ്പോൾ
കനലുകൾആളിക്കത്തും..
ആർക്കാണിതിൽനിന്ന്
എന്നെ മോചിപ്പിക്കാനാവുക..?
അവളുടെ ചോരയിൽ
പണിതിരിക്കുന്ന
ഈ പിരമിഡുകളിൽ നിന്ന്
എന്നെ മോചിപ്പിക്കുകയെന്നാൽ
മോഹന്ജദാരോവിലെ തടാകത്തിന്റെ
കല്പടവുകളിലൊന്നിൽ
കത്തിക്കരിഞ്ഞു കിടക്കുന്ന
അവളെ മോചിപ്പിക്കുന്നതു
പോലെ തന്നെയാണ്...
