ഇടക്കെങ്കിലും
വരികളിൽ നിന്നൊരല്പം മാറി
മനസ്സിൽ വന്നിരിക്കുക...
വെറുതെയെങ്കിലും,
അവളുടെ പ്രണയത്തിന്റെ
പരിഭാഷയാവുക...

പിടിവാശികളല്ല ,
പിൻവാങ്ങാൻ കൂട്ടാക്കാത്ത
എന്‍റെ പ്രതീക്ഷകളാണത് .

ചിലപ്പോഴെങ്കിലും
നിശ്ശബ്ദതയുടെ അതിരുകൾ ഭേദിച്ച്
മനസ്സ്  ഉറക്കെ പറയും...
ഇഷ്ടങ്ങൾക്കങ്ങനെ അധികനേരം
മറഞ്ഞിരിക്കാനാവില്ലല്ലോ...

എന്തോ പറയാൻ
ബാക്കിയുണ്ടെന്ന
ഒരു കുഞ്ഞു തോന്നലാവാം
ഇടക്കിടെ വന്നെത്തിനോക്കി
പോകുന്നത്...

വെയിലിനു  ചൂടേറുന്നു...
ഈ വേനലിലും നമ്മൾ
പരസ്പരം തണലേകുന്ന
നിഴലുകൾ മാത്രമാവുന്നു...

നിന്റെ മൗനത്തിന്റെ
നിഗൂഢതകളും പേറി
ഇടയ്ക്കിടെ വീശുന്ന
ഒരു വരണ്ട കാറ്റുണ്ടിവിടെ...
ഇലഞെട്ടുകളിലെന്നോണം
മനസ്സിന്റെ പിടച്ചിലൊഴിയാതെ
ഒരൊറ്റമരമായി ഞാനും .

ഉച്ചയുറക്കത്തിന്റെ ആലസ്യം
വിട്ടുമാറാത്ത വൈകുന്നേരം..
മഴമേഘങ്ങൾക്കിടയിലൂടെ
വന്നെത്തിനോക്കുന്ന 
തണുത്ത വെയിൽ..
നീ വരുന്നോ...
വരാന്തയിൽ
ചുടുചായ മൊത്തികുടിച്ച്
ഇങ്ങനെ മഴ കാത്തിരിക്കാൻ...
അവൾക്കൊപ്പമിങ്ങനെ
കഥപറഞ്ഞിരിക്കാൻ....