എന്റെ കവിതകളുടെ കാരണമേ...

നിന്നെ എഴുതാൻ

തുടങ്ങുമ്പോൾ മാത്രം ഞാൻ 

വാക്കുകളുടെ ഇടയനാകുന്നു...

നിരതെറ്റാതെ ഓരോ അക്ഷരങ്ങളും

എനിക്കൊപ്പം നടക്കുന്നു..

എന്നും ഒരേ വഴിയിലൂടെ

നടന്നു നടന്ന് 

നിന്റെ മനസ്സിലേക്കുള്ള

വഴി

അവർക്കെന്നെക്കാൾ

പരിചിതമായിരിക്കുന്നു...

ചിലപ്പോഴൊക്കെ,

അവരെന്റെ ഇടയന്മാരാകുന്നു...

ഞാനോ

അനുസരണയുള്ള

ഒരാട്ടിൻകുട്ടിയും...