വാത്സല്യത്തിന്റെ
മുത്തശ്ശി വിരലുകൾ
മുടിയിഴകളെ
തഴുകുന്നത് പോലെ...
മുറുക്കി ചുവന്ന ചുണ്ടുകൾ
നെറുകയിലൊരു
ഉമ്മ തരുന്നത് പോലെ...
സ്നേഹത്തിന്റെ
നേർത്ത കുറുകലുകളുള്ള
നെഞ്ചിലേക്കെന്നെ
ചേർത്തു കിടത്തുന്നത്
പോലെ...
-
എന്റെ മൗനം... നിനക്കുനേരെ കൊട്ടിയടക്കപ്പെട്ട വാതിലാണ്.. പിൻവിളിക്കുള്ള വിദൂരസാധ്യത പോലുമില്ലാത്ത, മടക്കയാത്രക്കുള്ള അനുവാദമാണ്...
-
എന്നിരുന്നാലും, ആകാശത്തിന്റെ ഒത്ത നടുക്ക് ലോകം മുഴുവൻ വായിക്കുമെന്നറിഞ്ഞു കൊണ്ട് തന്നെ അയാൾ മരണത്തെ കുറിച്ചുള്ള കവിതകൾ എഴുതി വച്ച... -
നിനക്കെന്തറിയാം ഒഴുക്ക് നിലച്ചുപോയ മനസ്സുകളെക്കുറിച്ച്... വെറുതെ കടലിരമ്പങ്ങൾക്ക് കാതോർക്കുന്ന തടാകങ്ങളെക്കുറിച്ച്... നിനക്കെന്തറ...
No comments:
Post a Comment