അയാളിപ്പോൾ,
മനസ്സിൽ
അടക്കം ചെയ്തവരെ
സ്വപ്നം കാണാൻ
തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു..
മറവികൾക്കിടയിൽ നിന്നും
മനുഷ്യരെഴുന്നേറ്റു
വരുന്നുവെന്ന്
ഉറക്കെ കരയുന്നു..
ജീവിതത്തെ ഇറുകെ
പുണരാനായുന്നു...
ഒറ്റയാണെന്ന്
ഊന്നുവടി അയാളോട്
ഊന്നി പറയുന്നു...
-
എന്റെ മൗനം... നിനക്കുനേരെ കൊട്ടിയടക്കപ്പെട്ട വാതിലാണ്.. പിൻവിളിക്കുള്ള വിദൂരസാധ്യത പോലുമില്ലാത്ത, മടക്കയാത്രക്കുള്ള അനുവാദമാണ്...
-
എന്നിരുന്നാലും, ആകാശത്തിന്റെ ഒത്ത നടുക്ക് ലോകം മുഴുവൻ വായിക്കുമെന്നറിഞ്ഞു കൊണ്ട് തന്നെ അയാൾ മരണത്തെ കുറിച്ചുള്ള കവിതകൾ എഴുതി വച്ച... -
നിനക്കെന്തറിയാം ഒഴുക്ക് നിലച്ചുപോയ മനസ്സുകളെക്കുറിച്ച്... വെറുതെ കടലിരമ്പങ്ങൾക്ക് കാതോർക്കുന്ന തടാകങ്ങളെക്കുറിച്ച്... നിനക്കെന്തറ...
No comments:
Post a Comment