കരുതലിന്റെ
കാൽമുട്ടുകൾക്കിടയിലോ
സ്നേഹത്തിന്റെ
കൈവെള്ളക്കുള്ളിലോ
സ്വന്തമെന്ന
അടക്കിപ്പിടിക്കലുകൾക്കുള്ളിലോ
ഒക്കെ
ഒരിത്തിരിയിത്തിരിയായി
മരിച്ചു പോകുന്നവരുമുണ്ട്.
ചിറകൊടിഞ്ഞ്..
തൂവൽ പൊഴിഞ്ഞ്..
അസ്ഥികളുടഞ്ഞ്..
ഹൃദയം നുറുങ്ങി..
അങ്ങനെയങ്ങനെ...
-
എന്റെ മൗനം... നിനക്കുനേരെ കൊട്ടിയടക്കപ്പെട്ട വാതിലാണ്.. പിൻവിളിക്കുള്ള വിദൂരസാധ്യത പോലുമില്ലാത്ത, മടക്കയാത്രക്കുള്ള അനുവാദമാണ്...
-
എന്നിരുന്നാലും, ആകാശത്തിന്റെ ഒത്ത നടുക്ക് ലോകം മുഴുവൻ വായിക്കുമെന്നറിഞ്ഞു കൊണ്ട് തന്നെ അയാൾ മരണത്തെ കുറിച്ചുള്ള കവിതകൾ എഴുതി വച്ച... -
നിനക്കെന്തറിയാം ഒഴുക്ക് നിലച്ചുപോയ മനസ്സുകളെക്കുറിച്ച്... വെറുതെ കടലിരമ്പങ്ങൾക്ക് കാതോർക്കുന്ന തടാകങ്ങളെക്കുറിച്ച്... നിനക്കെന്തറ...
No comments:
Post a Comment