അവൾ പറഞ്ഞത് ശരിയാണ്...
മടങ്ങുമ്പോൾ,
പൂന്തോട്ടം
ഒരു പൂവിന്റെയും മണം
കയ്യിൽ തന്നു വിടാറില്ല...
എന്തുകൊണ്ടോ
ഉള്ളം കയ്യിലിപ്പോഴും
ബാക്കിയാവുന്നത്
നനഞ്ഞ മണ്ണിന്റെയും
മുറിഞ്ഞ തണ്ടുകളുടെയും
ഇലകളുടെയുമൊക്ക
പച്ചമണം മാത്രമാണ്...
-
എന്റെ മൗനം... നിനക്കുനേരെ കൊട്ടിയടക്കപ്പെട്ട വാതിലാണ്.. പിൻവിളിക്കുള്ള വിദൂരസാധ്യത പോലുമില്ലാത്ത, മടക്കയാത്രക്കുള്ള അനുവാദമാണ്...
-
എന്നിരുന്നാലും, ആകാശത്തിന്റെ ഒത്ത നടുക്ക് ലോകം മുഴുവൻ വായിക്കുമെന്നറിഞ്ഞു കൊണ്ട് തന്നെ അയാൾ മരണത്തെ കുറിച്ചുള്ള കവിതകൾ എഴുതി വച്ച... -
നിനക്കെന്തറിയാം ഒഴുക്ക് നിലച്ചുപോയ മനസ്സുകളെക്കുറിച്ച്... വെറുതെ കടലിരമ്പങ്ങൾക്ക് കാതോർക്കുന്ന തടാകങ്ങളെക്കുറിച്ച്... നിനക്കെന്തറ...
No comments:
Post a Comment