അന്നേരം എനിക്ക് നിന്നെ കേൾക്കണമെന്ന് തോന്നി...
അന്ന് പറഞ്ഞു നിറുത്തിയ
കഥയുടെ ബാക്കിയിലേക്ക്
ചെവി ചേർക്കണമെന്ന് തോന്നി...
എപ്പോഴും കൂടെ കരുതാറുള്ള
പരിഭവങ്ങളുടെ ബാക് പാക്ക്
വലിച്ചെറിഞ്ഞിട്ട്
വഴിയറ്റം വരേയ്ക്കും
ഒപ്പം നടക്കണമെന്ന് തോന്നി...
-
എന്റെ മൗനം... നിനക്കുനേരെ കൊട്ടിയടക്കപ്പെട്ട വാതിലാണ്.. പിൻവിളിക്കുള്ള വിദൂരസാധ്യത പോലുമില്ലാത്ത, മടക്കയാത്രക്കുള്ള അനുവാദമാണ്...
-
എന്നിരുന്നാലും, ആകാശത്തിന്റെ ഒത്ത നടുക്ക് ലോകം മുഴുവൻ വായിക്കുമെന്നറിഞ്ഞു കൊണ്ട് തന്നെ അയാൾ മരണത്തെ കുറിച്ചുള്ള കവിതകൾ എഴുതി വച്ച... -
നിനക്കെന്തറിയാം ഒഴുക്ക് നിലച്ചുപോയ മനസ്സുകളെക്കുറിച്ച്... വെറുതെ കടലിരമ്പങ്ങൾക്ക് കാതോർക്കുന്ന തടാകങ്ങളെക്കുറിച്ച്... നിനക്കെന്തറ...
No comments:
Post a Comment