നിശബ്ദതയുടെ
നെല്ലിപ്പലകയിൽ
നിന്നുകൊണ്ട്
ഒരാളിലേക്കെറിഞ്ഞിരുന്ന
ആ നോട്ടമില്ലേ...
പ്രണയത്തിന്റെ
പൂച്ചിറകുകളുള്ള
ഒരു ശലഭം
ഹൃദയത്തിന്റെ കൂട് തുറന്ന്
പറന്നു പോകുന്നത് പോലെയുള്ള
ആ നോട്ടം...
പ്രണയം തന്നെയാണത്.
വെള്ളക്കടലാസ്സിലേക്ക്
ഒറ്റവരി പോലും
എഴുതിച്ചേർക്കാഞ്ഞിട്ടും
ഓരോ വായനയിലും
കവിതപോലെ മധുരിക്കുന്ന
ഒരപ്രഖ്യാപിത പ്രണയം !
വെറും വാക്കുകൾ കൊണ്ട്
വീഴ്ത്തുന്ന
ഏറുമാങ്ങകൾ
ഒന്നുമില്ലാഞ്ഞിട്ടും
ചില നോട്ടങ്ങളിൽ പോലും
മാമ്പഴം മണക്കുന്ന
ആ നാട്ടു പ്രണയം.
കരിയില വഴികളിൽ,
കല്പടവുകളിൽ
അരികു മാറി വളർന്നിരുന്ന
തൊട്ടാവാടി പ്രണയം.
പ്രതീക്ഷകളുടെ
കാലിഡോസ്കോപ്പിലേക്ക്
മുറിഞ്ഞതും, മുറിച്ചിട്ടതുമായ
ഓരോ വളപ്പൊട്ടുകളെയും
ചേർത്ത് വച്ച്
സ്വപ്നങ്ങൾ കണ്ടിരുന്ന
പ്രണയം.
നഷ്ടപ്പെടുമോയെന്ന
പേടിയാലോരിഷ്ടത്തെ
മനസ്സിലൊരിടത്ത്
നട്ടുവച്ചിരുന്ന പ്രണയം...
അങ്ങനെയങ്ങനെ
കടത്തു വള്ളം പോലെ,
ഒരേ ഹൃദയത്തിനു കുറുകെ
ഒരായുഷ്കാലമത്രയും
നമ്മൾ വെറുതെ
തുഴഞ്ഞു തീർക്കുന്ന
അപ്രഖ്യാപിത പ്രണയം.
No comments:
Post a Comment