നിന്നെ വായിക്കുകയെന്നാൽ,
പരിചിതമായ നാട്ടുവഴികളിലൂടെ
നടന്നു പോകുന്നത് പോലെയാണ് !
മഴമണക്കുന്ന ഇടവഴികളിലൂടെ..
ഓർമ്മത്തൊടികളിലൂടെ...
നോക്കൂ...
കണ്ടു മറന്ന മുഖങ്ങൾ,
പൂക്കൾ, പുഴകൾ...
നമ്മളല്ലാത്തതെല്ലാം
അതുപോലുണ്ടവിടെ....
-
എന്റെ മൗനം... നിനക്കുനേരെ കൊട്ടിയടക്കപ്പെട്ട വാതിലാണ്.. പിൻവിളിക്കുള്ള വിദൂരസാധ്യത പോലുമില്ലാത്ത, മടക്കയാത്രക്കുള്ള അനുവാദമാണ്...
-
എന്നിരുന്നാലും, ആകാശത്തിന്റെ ഒത്ത നടുക്ക് ലോകം മുഴുവൻ വായിക്കുമെന്നറിഞ്ഞു കൊണ്ട് തന്നെ അയാൾ മരണത്തെ കുറിച്ചുള്ള കവിതകൾ എഴുതി വച്ച... -
നിനക്കെന്തറിയാം ഒഴുക്ക് നിലച്ചുപോയ മനസ്സുകളെക്കുറിച്ച്... വെറുതെ കടലിരമ്പങ്ങൾക്ക് കാതോർക്കുന്ന തടാകങ്ങളെക്കുറിച്ച്... നിനക്കെന്തറ...
No comments:
Post a Comment