ആദ്യമാദ്യം
മറുപടികളോരോന്നായി
മാഞ്ഞു പോകും...
പിന്നെപ്പിന്നെ
ചോദ്യങ്ങളും...
ഒടുവിൽ
നമ്മളെന്നെഴുതിവച്ച
ഇടങ്ങളിലെല്ലാം
മറവി വന്നു മൂടിപ്പോവും...
പിന്നെയൊരിക്കൽ
രണ്ടു മൗനങ്ങൾക്കിടയിൽ നിന്ന്
ഒരു കാലമങ്ങനെ
ഇറങ്ങിപ്പോകും...
ഒന്നും പറയാതെ...
-
എന്റെ മൗനം... നിനക്കുനേരെ കൊട്ടിയടക്കപ്പെട്ട വാതിലാണ്.. പിൻവിളിക്കുള്ള വിദൂരസാധ്യത പോലുമില്ലാത്ത, മടക്കയാത്രക്കുള്ള അനുവാദമാണ്...
-
എന്നിരുന്നാലും, ആകാശത്തിന്റെ ഒത്ത നടുക്ക് ലോകം മുഴുവൻ വായിക്കുമെന്നറിഞ്ഞു കൊണ്ട് തന്നെ അയാൾ മരണത്തെ കുറിച്ചുള്ള കവിതകൾ എഴുതി വച്ച... -
നിനക്കെന്തറിയാം ഒഴുക്ക് നിലച്ചുപോയ മനസ്സുകളെക്കുറിച്ച്... വെറുതെ കടലിരമ്പങ്ങൾക്ക് കാതോർക്കുന്ന തടാകങ്ങളെക്കുറിച്ച്... നിനക്കെന്തറ...
No comments:
Post a Comment