അന്തരീക്ഷത്തിലെ
കോൺക്രീറ്റ് പാളികളിൽ
പുതിയ ഭൂപടങ്ങൾ
വരച്ചു ചേർക്കണം..
മണ്ണിനായുള്ള
പിടിവലികൾ ഉപേക്ഷിച്ചു കൊണ്ട്
പുതിയ ഭൂഖണ്ഡത്തിൽ
സ്വന്തം രാജ്യം അടയാളപ്പെടുത്തണം...
ഇടിച്ചു നിരത്താൻ കുന്നുകളും
മണ്ണിട്ട് മൂടാൻ കായലുകളും
വെട്ടിനിരത്താൻ കാടുകളും
ഇല്ലാത്ത ഒരു രാജ്യം..
നീലനിറമുള്ള ചുമരുകൾ മാത്രം
അതിരുകളാവുന്ന രാജ്യം.
അതിന്റ ഓരോ അരികിലുമായി
ചെറിയ ചെടികൾ,പൂക്കൾ
കുഞ്ഞു പക്ഷി ,
പിന്നെ
ഒരു പൂച്ചകുഞ്ഞ്..
ചില്ലുകൂട്ടിലെ
കടൽവെള്ളത്തിൽ ചെറുമീനുകളും...
പകൽ വെളിച്ചത്തിന് കടന്ന് വരാനും
രാത്രിയാകാശം
നോക്കിക്കിടക്കാനും മാത്രം
വിസ്താരമുള്ള ജനൽപാളികൾ ...
വരാന്തയിൽ
പച്ചപ്പുൽ നിറമുള്ള കാർപെറ്റ് ..
അതിനരികിലായി
ഇളംവെയിലിന് നിഴൽ ചിത്രങ്ങൾ
വരച്ചിടാനായി ഒഴിച്ചിട്ടിരിക്കുന്ന
ഒരു വെളുത്ത ഭിത്തി...
മധുരം കൂട്ടിയിട്ട ചായയുടെ
രുചിയാസ്വദിച്ചു കൊണ്ട്
കഥ പറഞ്ഞിരിക്കുന്ന
സായാഹ്നങ്ങൾ...
അങ്ങനെ,
ഭൂമിയിലെ അവസാനത്തെ പച്ചപ്പും
പിഴുതുമാറ്റുന്ന മനുഷ്യരുടെ
സ്വാർത്ഥതക്കുമുകളിൽ
ഒരു കസേരയിട്ടിരിക്കണം...
ജീവിതത്തോടൊപ്പം
മണ്ണിലടയാളപ്പെടുത്താൻ
ബാക്കിവച്ച ഓരോ സ്വപ്നങ്ങളും
പത്താം നിലയിലെ ബാൽക്കണിയുടെ
ആ വെളുത്ത ഭിത്തിയിലേക്ക്
പകർത്തിയെഴുതണം...
No comments:
Post a Comment