വഴികൾ എത്രകണ്ട്

മായ്ച്ച് കളഞ്ഞാലും

നീ ഒളിച്ചിരിക്കുന്ന

ഇടങ്ങളിലേക്ക് അവർ 

ഒരു ദിവസം 

ഇരമ്പി പാഞ്ഞെത്തും..

മറവിയുടെ മാറാലകൾ

വകഞ്ഞു മാറ്റി

അവിടമാകെ തിരയും..

ഓർമ്മ ജാലകങ്ങൾ

ഒക്കെയും തുറന്നിടും...

എന്നിട്ട്,

പണ്ടു വിളിച്ച

വട്ടപ്പേരുകൾ ഒന്നായി

ഉറക്കെ വിളിച്ചു കൊണ്ട്

അരികിലേക്കോടിപ്പാഞ്ഞെത്തും..

അപരിചിതനെപ്പോലെ

ഒഴിഞ്ഞു മാറി നിൽക്കുന്ന

നിന്നെ, കണക്കിന്

പറഞ്ഞുകൊണ്ട്

അവർ വട്ടം കൂടും..

സൗഹൃദത്തിന്റെ ഭാഷയിൽ

നീ മിണ്ടാൻ തുടങ്ങുവോളം 

ഓരോരൊ കഥകളോർമ്മിപ്പിച്ചു

കൊണ്ട് അരികിൽ തന്നെയിരിക്കും..

(ഹാ.. ചിലപ്പോൾ കഴുത്തിൽ

കുത്തിപ്പിടിച്ചു കൊണ്ടോ...

കൂമ്പിനിടിച്ചു കൊണ്ടോ

ആവുമെന്ന് മാത്രം )

എന്തായാലും നീ ഓർമ്മയിലേക്കുണരാതെ

അവർ മടങ്ങിപ്പോവില്ല..

ഒരുപക്ഷെ,

നിന്നെ കൂട്ടിക്കൊണ്ടല്ലാതെയും..

അല്ലേ.. അങ്ങനെയല്ലേ 

അപ്രതീക്ഷിതമായി 

ഇന്നലെകളിലേക്ക് നമ്മൾ 

വീണ്ടെടുക്കപ്പെടാറുള്ളത്...

ചിലപ്പോഴെങ്കിലും...

ചിലരലാലെങ്കിലും....