ഈറൻ വസ്ത്രങ്ങൾ
ഞാന്നു കിടക്കുന്ന
മുറി...
ഇരുട്ട്...
അകലെ നിന്നും
ഒച്ചകുറഞ്ഞ ഒരു
പാട്ട്,
ഒട്ടും ഈണം തോന്നാത്തത്...
നനഞ്ഞ പാടെ
മടിയിലേക്ക്
ഓടിക്കയറിയ പൂച്ച
മടുപ്പ്...
പെയ്തു പെയ്തില്ലെന്ന
മട്ടിൽ
മാറ്റില്ലാത്തൊരു
മഴയും....
-
എന്റെ മൗനം... നിനക്കുനേരെ കൊട്ടിയടക്കപ്പെട്ട വാതിലാണ്.. പിൻവിളിക്കുള്ള വിദൂരസാധ്യത പോലുമില്ലാത്ത, മടക്കയാത്രക്കുള്ള അനുവാദമാണ്...
-
എന്നിരുന്നാലും, ആകാശത്തിന്റെ ഒത്ത നടുക്ക് ലോകം മുഴുവൻ വായിക്കുമെന്നറിഞ്ഞു കൊണ്ട് തന്നെ അയാൾ മരണത്തെ കുറിച്ചുള്ള കവിതകൾ എഴുതി വച്ച... -
നിനക്കെന്തറിയാം ഒഴുക്ക് നിലച്ചുപോയ മനസ്സുകളെക്കുറിച്ച്... വെറുതെ കടലിരമ്പങ്ങൾക്ക് കാതോർക്കുന്ന തടാകങ്ങളെക്കുറിച്ച്... നിനക്കെന്തറ...
No comments:
Post a Comment